چگونه امام زمان (عج) بعد از ظهور، از آنانیكه به مادر ایشان حضرت زهرا ـ سلام الله علیها ـ سیلی زده‌اند و خون جد بزرگوارشان حضرت امام حسین ـ علیه السلام ـ را ریخته اند انتقام می‌گیرند؟ مگر نه این است كه آنها سالهاست كه در عالم قبر عذاب می‌شوند؟ آیا آنها زنده می‌گردند؟
جهت یافتن پاسخ مورد نظر، بررسی چند نكته ضروری است:
الف) چه كسانی به دنیا باز می‌گردند؟
در ادبیاتِ معارفِ شیعه، چنین آمده است كه: پس از ظهور حضرت مهدی (عج) عده‌ای از خالص‌ترین مؤمنان و پلیدترین كافران به دنیا «بازگشت» می‌نمایند.چنین بازگشتی را «رَجعت» می‌نامند و صرفاً شاملِ همان افرادی است كه ایمان یا كُفرشان در بالاترین درجه باشد و اگر شخصی در این دو دسته نباشد، در زُمره «رَجعت یافتگان» نخواهد بود.(1)
ب) آیا دشمنان حضرت زهرا و امام حسین ـ علیهما السلام ـ رَجعت می‌كنند؟
جای تردید نیست كه ستمگران به اهل بیت ـ علیهم السلام ـ ، مصداق كُفر و شرك اند؛ تا جائی كه در احادیث آمده است: «هر كس در كفر دشمنان و ستمگران به ما اهل بیت شك كند، كافراست!» (2)
با در كنار هم قرار دادنِ این پیام و روایت پیشین، نتیجه می‌گیریم این افراد ـ حتماً ـ به دنیا بازگشت كرده و به دست یداللهی حضرت مهدی ـ علیه السلام ـ به گوشه‌ای از جزای دنیایی بَرخی اعمال خود مواجه می‌شوند.
از احادیث متعدّد استفاده می‌شود كه:
«اولین كار حضرت مهدی ـ علیه السلام ـ پس از ورود به مدینه، بیرون آوردن جنازه آن دو نفر ظالم و غاصبِ حق حضرت زهرا ـ سلام الله علیها ـ است. خلاصه مطلب این می‌باشد كه ایشان از مردم می‌پرسند: آیا بین شما كسی هست كه آن دو را بشناسد؟ در پاسخ می‌گویند: ما آنها را از طریق اوصافشان می‌شناسیم و كسی غیر از آن دو نفر كنار جدّ به خاك سپرده نشده....سپس ایشان دیوارهای كنار قبر آن دو را خراب می‌كنند....تا اینكه به جنازه آن دو رسیده و جسد آنها را با همان صورت كه از دنیا رفته‌اند بیرون آورده و كفن را كنار می‌زنند. امام به اذنِ خدا، آن دو را زنده نموده و بر آنها لعن و نفرین می‌نمایند...هر كس به اندازه دانه‌ای از دوستی و محبّت آنها به دل داشته باشد، آنجا عقیده خود را ظاهر كند. آنگاه به امر حضرت، خلایق اجتماع می‌كنند (تا شاهد محاكمه آن دو باشند) سپس تمام رفتارهای ناپسند آنها را در هر عصر و زمانی، ذكر كرده و آنها نیز به جنایات خویش اعتراف می‌كنند. به دستور حضرت، ابتدا حاضرین از آنها قصاص می‌كنند. سپس حضرت امر می‌فرمایند تا آتشی از زمین بیرون آید كه این همان آتشی است كه بَر در خانه حضرت فاطمه ـ سلام الله علیها ـ آورده بودند و با همان هیزمی كه برای آتش زدن اهل بیت ـ علیهم السلام ـ جمع آوری كرده بودند ـ و نزد اهل بیت باقی مانده و از یكدیگر ارث می‌بَرند ـ آنها را آتش زده، پس دستور می‌دهند كه بادی وزیده و خاكسترشان را به دریا ریخته و پراكنده نماید.»
البته تصور نشود كه این، آخرین عذابِ آن دو است:حضرت امام جعفر صادق ـ علیه السلام ـ در این رابطه چنین می‌فرمایند:
«هرگز!...به خدا سوگند كه «سیداكبر» رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله ـ و «صدّیق اكبر» امیرمؤمنان و حضرت فاطمه و امام حسن و امام حسین و بقیه ائمه هُدی ـ علیهم السلام ـ و تمامی آنهایی كه ایمان خالص داشته‌اند و همه كسانی كه كافر محض بوده‌اند برگشته و آنجا حاضر شده و قصاص می‌گیرند. تا جائیكه در یك شبانه روز هزار مرتبه كشته می‌شوند ولی باز به صورت نخست بر می‌گردند.» (3)
ج) آنها در قبر به عذاب می‌رسند، پس چرا باز هم در رَجعت متحمّل عذاب می‌شوند؟
عدالت یعنی:«حفظ تناسبات و اینكه هر چیز در جای شایسته‌اش قرار گیرد».پس اگر دانش آموزی به گونه‌ای كامل به درس بپردازد، شایسته نمره 20 است و در غیر این صورت، به همان میزانی كه تلاش كرده به امتیاز می‌رسد.
نكته اینجاست كه ما خیال می‌كنیم: جنایت دشمنانِ حضرت زهرا ـ سلام الله علیها ـ همان سیلی زدن به ایشان است و ظلم قاتلین حضرت امام حسین ـ علیه السلام ـ نیز، قتل ایشان می‌باشد! در حالیكه عمق جنایت فراتر از شعاع دركِ ماست.
حضرت امام محمد باقر ـ علیه السلام ـ پاسخ این سؤال را چنین می‌فرمایند:
«آن دو اولین كسانی هستند كه به ما ظلم كرده، حق ما را ربوده و بر ما چیره شدند.آن دو دری از ظلم و ستم به روی ما گشودند كه تا قیامت بسته نخواهد شد.خداوند از ستمی كه در حق ما نمودند نگذرد و آنها را نیامرزد.» (4)
به عبارتی:آن «سیلی» نیز آغاز نبرد بی پایانی بود كه از دست پلید دوّمی شلیك شد و تنها جنایت آن دو نیست!(5) تمام جنایات (حتی شهادت حضرت سیدالشهداء ـ علیه السلام ـ از روزِسقیفه و هم پیمانی ِ شیطان صفتان جهت غصب حق امامت و مدیریت شایسته سالارِ معصومان، نشأت می‌گیرد.
حضرت امام جعفر صادق ـ علیه السلام ـ وزر و وبال همه را گردن آن دو می‌داند و می‌فرماید:
«تا قیامت هر خون ناحقی كه ریخته شود، هر مالی كه از حرام كسب شود، و هر فحشایی كه مرتكب شوند همه بر گردن آن دو می‌باشد، تا این كه قائم آل محمد ـ صلی الله علیه و آله ـ به پاخیزد (و از این اعمال جلوگیری كند).ما بنی هاشم بزرگ و خُردسال خود را دستور می‌دهیم كه آن دو را سَب نموده و از آنها برائت و بیزاری جویند» (6)
با این حساب، دانسته می‌شود كه جرم دشمنان اهل بیت ـ علیهم السلام ـ یكی و دو تا نیست بلكه به علت گمراهی مردمان و پوشاندن حق، به اندازه تمام گناهان صغیره و كبیره جن و انس (در طول زمان)، مرتكب فحشا و منكرند؛ و از اینروست كه حتّی قصاصِ در زمان رجعت نیز كافی نمی‌باشد!
امام صادق ـ علیه السلام ـ فرمودند:
محبت و ولایت اولیای الهی و برائت از دشمنان آنها واجب است. برائت از كسانی كه به آل محمد ـ صلی الله علیه و آله ـ ستم كرده، هتك حرمت نموده، فَدَك و میراث حضرت فاطمه ـ سلام الله علیها ـ را به زور گرفتند و حقوق آن حضرت و امیرالمؤمنین ـ علیه السلام ـ را به یغما بردند...(7)
منبع: سایت اندیشه قم
تصحیح و ویرایش: تحریریه سایت تخصصی امام حسین علیه السلام – شهاب الدین جعفری
پی نوشت:
________________________________________
(1) انما یرجع الی الدنیا قیام القائم ـ علیه السلام ـ من محض الأیمان محضا او محض الكفر محضا.فاما من یسوی هذین فلا رجوع لهم الی یوم الحساب.بحارالانوار، ج 6، ص 254، ب 8، ح 87؛ بحارالانوار، ج 53، ص 138.
(2) بحار، ج 27، ص 62؛ وسایل الشیعه، ج 28، ص 345؛ اعتقادات شیخ صدوق(ره) 80ـ79.
(3) ر.ك:احتجاج 449، اِعلام الوری 436، عیون ج 1، ص 58، كمال الدین 253ـ377، الهدایه‌الكبری، 163، مثالب النواصب، 113، ارشاد القلوب ج2، ص 285، الایقاظ 287، بحار 252ـ386، بحار ج 3، ص 277ـ276، و ج 36، ص 245، ج 52، ص 379 و 283، ج 53، ص 12ـ4.
4)) بحار 30/ 383
(5) جنایات آنها را در كتاب «شهادت مادرم زهرا ـ سلام الله علیها ـ افسانه نیست!» مطالعه كنید (با استفاده از منابع غیر شیعی)
(6) بحار ج 47، ص 323، رِجال كَشّی، ص 206
(7) بحار10/ 356ـ226؛ عیون اخبار الرضا ـ علیه السلام ـ 2/ 126ـ124
|
امتیاز مطلب : 1
|
تعداد امتیازدهندگان : 1
|
مجموع امتیاز : 1
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
